காட்சி 2
எங்கோ ஒரு நடுக்காட்டில் வெகு நேரமாக பிரயாணம் செய்து கொண்டிருக்கிறேன். வீட்டுக்கு திரும்ப செல்லும் வழி தொலைந்து போய் இப்படி அலைகிறேன் என்று வருத்தப்படுகிறேன். இரவு நேரம் நெருங்கிக்கொண்டிருந்தது.
திடீர் என்று இரு சிங்கங்கள் கர்ஜனையுடன் என் மேல் பாய்ந்தது. நானும் உயிரை கையில் பிடித்துக்கொண்டு ஓடுகின்றேன்.வேகமாக அங்கு தெரியும் மூங்கில் மரத்தில் எப்படியோ ஏறியும் விட்டேன். பல மரங்கள் அடுக்கு அடுக்காக நிற்கும் அடர்த்தியான காடு என்பதால் மரம் விட்டு மரம் தாவுகிறேன்.எப்படியோ தாவி தாவி நகர எல்லைக்கு வந்து சேருகிறேன்.
நல்ல நேரமாக அங்கு ஒரு ஏரி தெரிகிறது. என் தாகத்தை தனித்து விட்டு ஒற்றையடி பாதையில் நடக்கிறேன். உடனே அங்கு ஒரு பேருந்து வேகமாக செல்வது தெரிகிறது. அதில் எனது இரு நண்பர்கள் என்னை பார்த்து விட்டு பேருந்தை நிறுத்துகிறார்கள். எப்படியோ அதில் ஏறி கடைசியில் விடு வந்து நிம்மதி பெருமூச்சு விடுகிறேன்.
மீண்டும் பல காட்சிகள் தோன்றி மறைந்தது. அனால் ஞாபகம் வைத்த காட்சிகள் இப்படி எழுத்துக்களாக வடிவம் பெற்றது.
எங்கோ ஒரு நடுக்காட்டில் வெகு நேரமாக பிரயாணம் செய்து கொண்டிருக்கிறேன். வீட்டுக்கு திரும்ப செல்லும் வழி தொலைந்து போய் இப்படி அலைகிறேன் என்று வருத்தப்படுகிறேன். இரவு நேரம் நெருங்கிக்கொண்டிருந்தது.
திடீர் என்று இரு சிங்கங்கள் கர்ஜனையுடன் என் மேல் பாய்ந்தது. நானும் உயிரை கையில் பிடித்துக்கொண்டு ஓடுகின்றேன்.வேகமாக அங்கு தெரியும் மூங்கில் மரத்தில் எப்படியோ ஏறியும் விட்டேன். பல மரங்கள் அடுக்கு அடுக்காக நிற்கும் அடர்த்தியான காடு என்பதால் மரம் விட்டு மரம் தாவுகிறேன்.எப்படியோ தாவி தாவி நகர எல்லைக்கு வந்து சேருகிறேன்.
நல்ல நேரமாக அங்கு ஒரு ஏரி தெரிகிறது. என் தாகத்தை தனித்து விட்டு ஒற்றையடி பாதையில் நடக்கிறேன். உடனே அங்கு ஒரு பேருந்து வேகமாக செல்வது தெரிகிறது. அதில் எனது இரு நண்பர்கள் என்னை பார்த்து விட்டு பேருந்தை நிறுத்துகிறார்கள். எப்படியோ அதில் ஏறி கடைசியில் விடு வந்து நிம்மதி பெருமூச்சு விடுகிறேன்.
மீண்டும் பல காட்சிகள் தோன்றி மறைந்தது. அனால் ஞாபகம் வைத்த காட்சிகள் இப்படி எழுத்துக்களாக வடிவம் பெற்றது.
